مارتین لارنس شاید نزدیک به یک دهه در یک فیلم سینمایی بازی نکرده باشد، اما او جایگاه ویژه ای در زندگی من دارد. وقتی برای دیدن کمدی شوالیه سیاه او در سال 2001 رفتم، اولین باری بود که واقعاً با رها کردن پس از 11 سپتامبر خندیدم. با جدیت مطلق، برای همیشه سپاسگزار خواهم بود. بنابراین، در حالی که «پسرهای بد برای زندگی» داستانی کاملاً غیرمعمول، اکشن عمومی، ضربات داستانی قابل پیش بینی، دیالوگ های احمقانه و سیاست واقعاً مذموم دارد، من هنوز به من خوش گذشت.
لارنس که میتواند در یک عکس عکسالعمل
کل داستان را روی صورتش بگوید، باید فریاد بزند "اوه لعنت!" صد بار در Bad Boys for Life. هر بار به دلایل مختلف خنده دار است. او از یک تعجب استفاده می کند "اوه لعنت!" روشی که رامبراند از روغن ها استفاده می کرد. اگر او در جوانی دوستداشتنی بود، در سن 54 سالگی دو برابر میشود، با شخصیت پسران بد، مارکوس برنت، پدربزرگ جدیدی که مشتاق بازنشستگی از نیروی پلیس میامی است. او برای مسافت به عینک نیاز دارد، به ندرت با همسرش صمیمی است و صدای بارکالونجر را می شنود که او را صدا می کند. او در یکی از لحظات تحقیرآمیز فیلم میگوید: «ما در تمام زندگیمان پسران بد بودیم. "اکنون وقت آن است که مردان خوب باشیم."
بیشتر بخوانید:
حضور مورگان فریمن و فلورنس پیو در فیلم یک آدم خوب
با این حال، شریک مارکوس - مایک لوری (ویل اسمیت) که هرگز ازدواج نکرده است - برای همیشه متعهد است که بدها را پشت میله های زندان نگه دارد. اوه ما با کی شوخی می کنیم؟ روش کار لوری در اینجا، مانند دو فیلم قبلی پسران بد، این است که قانون شکنان را با رگبار گلوله به پنیر سوئیسی تبدیل کند یا فقط آنها را منفجر کند. موفق باشید فیلمی با غیرت شهوانی بیشتری برای نظامی کردن نیروی پلیس پیدا کنید.
این آخرین فصل به کارگردانی دو نفر بلژیکی عادل الاربی و بیلال فلاح، 17 سال پس از آخرین فصل انفجار مایکل بی (که در اینجا ظاهر کوتاهی دارد) می آید. میامی PD دارای یک بخش جدید فناوری پیشرفته با هواپیماهای بدون سرنشین و تانکها است و دوربین آربی فلاح بیش از آنکه بر سر زنان کمپوش فلوریدا در کلوپهای شبانه میچرخد، روی سلاحها آب میریزد. در یک صحنه، وقتی قهرمانان ما برای بیرون رفتن به میدان آماده می شوند، مجبور می شوند از مهمات لاستیکی یا "گلوله های ACLU" استفاده کنند. اسمیت (و فیلم با او) از چنین اهانتی خشمگین می شود.
گروه جدید پسران توسط ریتا (پائولا نونیز، در اولین فیلم انگلیسی زبان خود) که احتمالاً روزی عاشق اسمیت است، رهبری می شود، زنی برجسته و سرسخت که بر اساس استانداردهای هالیوود، با سن و سالش مناسب است. (اسمیت فقط 10 سال از نونیز بزرگتر است.) همچنین در تیم ونسا هاجنز (کار بسیار کمی برای انجام دادن داده شده است)، الکساندر لودویگ عظیم الجثه (در نقش یک هکر در مقابل تایپ بازی می کند) و چارلز ملتون که قرار است نشان دهنده نسل جدیدی از بد باشد نیز در این تیم حضور دارند. پسر.
بیشتر بخوانید:
نقد فیلم پدر استو (Father Stu)
تیم فیلمنامه نویسان (کریس برمنر، پیتر کریگ و جو کارناهان) به وضوح در تلاش هستند تا نوعی پویایی گروهی سریع و خشمگین را آغاز کنند، اما از میان تازه واردان، فقط نونیز و لودویگ پیتزا دارند. صرف نظر از این، ستارگان سریال همیشه اسمیت و لارنس خواهند بود که در حالی که با سرعت در ترافیک به اشیاء برخورد می کنند و باعث انفجار همه چیز می شوند، به یکدیگر فحش می دهند. به غیر از یک عکس که دوربین را به سمت خود کج می کند، گویی در حال بازی با Xbox خود هستید، صحنه های اکشن فاقد هیچ عامل شگفت انگیز واقعی هستند. با این حال، چیزی که جواب میدهد، واکنشهاست: جیغها، فحشها، دعوای بین لارنس خشمگین و اسمیت مرد سرسخت. این فرمولی بسیار شیرین و روان است که نمی توان آن را انکار کرد.
اما صرفاً نادیده گرفتن پسران بد برای زندگی به دلیل دور از ذهن بودن و خشن بودن، دوری از جذابیت های واقعی آن است. تعداد زیادی فیلم اکشن پلیسی وجود دارد که مذموم هستند. لارنس و اسمیت آن ایکس فاکتور خودشکوفایی را دارند. اگر باب هوپ و بینگ کرازبی یک نارنجک انداز داشتند، آخرش کمی اینطوری می شد.
بیشتر بخوانید:
نقد فیلم the road 2009 / بررسی فیلم جاده ۲۰۰۹
Bad Boys for Life در 16 ژانویه در استرالیا و در 17 ژانویه در بریتانیا و ایالات متحده اکران می شود.
منبع:
https://www.plaza.ir/140110/239634/best-comedy-movies-of-all-time/